600 Yaşındaki Su Pireleri, Çevre Kirliliğine Uyum Sağlamanın Anahtarı Olabilir

600 Yaşındaki Su Pireleri, Çevre Kirliliğine Uyum Sağlamanın Anahtarı Olabilir

Bilim insanları sudaki azot ve fosfat miktarının artması nedeniyle oluşan kirliliğe adaptasyonu anlamak için su pirelerini araştırdı. Modern dönemdeki su pireleri ile 600 yıl önceki atalarını kıyaslamak bu konuda ön açıcı olabilir.

Tarımın yükselişe geçtiği dönemden beri göllere yönelik en büyük tehditlerden biri, gübre kaynaklı yüksek fosfor seviyeleri olarak biliniyor. Bu durum, ‘ötrofikasyon‘ adı verilen azot ve fosfat miktarının artmasına neden olurken ölümcül yosun patlaması göldeki hayati besinleri azaltabiliyor.

Organizmaların ötrofikasyona nasıl uyum sağladıklarını, önce ve sonraki numuneleri kıyaslayarak öğrenebiliyoruz. Ötrofikasyon 100 yıl önce modern tarımın gelişmesiyle birlikte yükseldi. Dramatik çevresel değişimleri anlayabilmek için, fosfor seviyesi yüksek Minnesota Gölü’ndeki küçük su pirelerinin (Daphnia) özgün genom modelleriyle gölün dip tortularında bulunan metabolizması yavaşlamış 600 yıllık Daphnia yumurtaları kıyaslandı.

Birmingham Üniversitesi’nin Biyolojik Bilimler Fakültesi’nden Dagmar Frisch ve meslektaşları, Daphnia’nın ‘diriliş ekolojisi‘ni ve yeni analiz araçlarını kullandı. Bu hayvanların fosfor seviyesinin yükselmesine uyumunu sağlayan fizyolojik karşılıklarla birlikte gen ifadelerinikullandıklarını kaydeden Frisch, böylece yeni evrimleşen tepkiden hangi gen şebekesininsorumlu olduğunu tespit etme imkânı bulduklarını söylüyor.

Daphnia’nın su ekosistemleri için temel bir tür olduğuna dikkat çeken bilim insanı, yeni araştırmayla birlikte su ekosistemlerinin ötrofikasyonun kimi etkilerini nasıl azalttığına dair bilgimizin artacağını düşündüklerini belirtiyor. Ötrofikasyon, tatlı su ortamına yönelik en büyük küresel tehditlerden birisi.

Araştırma, Daphnia’daki yüzlerce genden oluşan bir öbeğin ötrofikasyona uyum sağladığını gösteriyor. Bunların çoğu, su piresinin hayatta kalması için hayati ve temel metabolizmaya ait yolları içeriyor. Araştırmada kullanılan ağ analizleri, hangi genlerin başka genlerle öbek oluşturmak için ‘iletişim’ kurduğunu tespit etmeye yarıyor. Bu gen iletişimlerinin 600 yılboyunca türü nasıl değiştirdiği anlaşılabiliyor.

Araştırmacılar, evrimin farklı katmanlarda gerçekleşen moleküler bir ince ayar olduğunu vurguladığını belirtiyor. Frisch, araştırmanın hayvanların değişen çevre koşullarına nasıl uyum sağladığına ilişkin daha bütüncül bir bakış kazandırdığını düşünüyor.

Çeviri Kaynak:webtekno

Kaynak:https://phys.org/news/2020-01-resurrection-ecology-year-old-fleas-pollution.html

Bir yanıt yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Çok Okunan Yazılar